ԱՄՆ-ի դիրքորուշումը թուրք-սիրիական և թուրք-իսրայելական հակասությունների նկատմամբ
Թուրքիայի և ԱՄՆ-ի միջև հարաբերությունները ներկայումս ապրում են երկկողմ համագործակցության պատմության մեջ ամենաանկայուն շրջաններից մեկը։
Թուրքիայի և ԱՄՆ-ի միջև հարաբերությունները ներկայումս ապրում են երկկողմ համագործակցության պատմության մեջ ամենաանկայուն շրջաններից մեկը։
Իր նախորդ հրապարակումներից մեկում ԱՌՎԱԿ կենտրոնը կանխատեսել էր, որ ԱդրՀ-ն ծրագրում է լայնամասշտաբ աշխատանքներ ծավալել, այսպես կոչված, «ալբանա-ուտիական եկեղեցու» («(Կովկասյան) Ալբանական եկեղեցու») ինքնավարության (ավտոկեֆալիայի) «վերականգնման» ուղղությամբ:
Ադրբեջանում խիստ մտահոգված են Կասպից ծովի շրջակա միջավայրի շուրջ ստեղծված իրավիճակով։
04.04.2025 թ. Սամարղանդում կայացած «Կենտրոնական Ասիա–ԵՄ» գագաթնաժողովի արդյունքներով Ղազախստանի, Ուզբեկստանի և Թուրքմենստանի ղեկավարները ստորագրել են համատեղ հռչակագիր, որում, մասնավորապես, հաստատվում է իրենց աջակցությունը ՄԱԿ-ի N541(1983) և N550(1984) բանաձևերին, որոնք դատապարտում են չճանաչված, այսպես կոչված, «Հյուսիսային Կիպրոսի Թուրքական Հանրապետության» (ՀԿԹՀ) հռչակումը և կոչ են անում բոլոր երկրներին չճանաչել այն։
Սիրիական խնդրի շուրջ 09.04.2025 թ. Բաքվում անցկացված թուրք-իսրայելական բանակցությունները սպասելի էին, ուստի ադրբեջանական ԶԼՄ-ների կողմից տարածվող տեղեկատվությունը, թե իբր իրենց նախաձեռնությունը պատկանում է Ի. Ալիևին, չափազանցված է։
Ադրբեջանական և պակիստանյան ԶԼՄ-ների տեղեկությունների համաձայն՝ Ադրբեջանի նախագահ Ի. Ալիևն այս ամիս պաշտոնական այցով կմեկնի Պակիստան։
04.04.2025 թ. Եվրահանձնաժողովի նախագահ Ուրսուլա ֆոն դեր Լայենը Սամարղանդում ԵՄ–Կենտրոնական Ասիա գագաթնաժողովում հայտարարել է, թե «Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ Հայաստանի սահմանների բացումն առավել քան երբևէ իրար կմոտեցնի Եվրոպան և Կենտրոնական Ասիան»։
Իրանի շուրջ տեղի ունեցող իրադարձությունների դինամիկան հերթական անգամ առաջին պլան է մղում Սյունիքի մարզի և ամբողջ Հայաստանի Հանրապետության անվտանգության խնդիրները։
Մերձավոր Արևելքում առկա իրավիճակի վերլուծությունը թույլ է տալիս ենթադրել, որ Թուրքիայում ապակայունացումը կարող է ուղղակի կապ ունենալ ԱՄՆ-ի և Իսրայելի կողմից Իրանի վրա հարձակվելու ծրագրերի հետ։
Հենվելով աշխարհագրական/ռազմավարական դիրքի և զարգացող ռազմական կարողությունների վրա՝ Թուրքիան ձգտում է դիրքավորվել որպես իսլամական աշխարհի առաջնորդ։