Հեղինակ՝ ARVAK

Այս օրերին մեր երկրում քննարկվող գլխավոր հարցերից մեկը Եկեղեցի-իշխանություններ հարաբերություններն են։ Եկեղեցուն, մասնավորապես՝ Վեհափառ Հայրապետին քննադատողներն առաջ են քաշել նոր «փաստարկ»։ Բանն այն է, որ 2025 թ. մայիսին Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն այցելել է Բելառուս, ինչն արժանացել է մեր իշխանությունների և իշխանամետ շրջանակների բացասական վերաբերմունքին։

Իրանի դեմ Իսրայելի և ԱՄՆ–ի կողմից իրականացված «Հառնող առյուծ» (2025 թ. հուլիսի 13-23) և «Կեսգիշերային մուրճ» (2025 թ. հուլիսի 21-22) գործողությունների ավարտից հետո, որոնք ստացել են «12-օրյա պատերազմ» միասնական անվանումը, անցել է գրեթե երկու ամիս։

Մի շարք իրադարձություններ, որոնց կենտրոնում վերջին ամիսներին հայտնվել է Ադրբեջանը, վկայում են, որ Բաքվի վրա մեծանում է տարածաշրջանային և համաշխարհային ուժային կենտրոնների ճնշումը:

Ընթացիկ տարվա փետրվարից ի վեր Թուրքիայի ներքաղաքական օրակարգի կենտրոնական թեման դարձել է «Քրդստանի բանվորական կուսակցության» (ՔԲԿ) լուծարման և այդ ռազմականացված կազմակերպության գործունեությունն օրինական քաղաքական դաշտ տեղափոխելու հարցը:

Ռուս-ադրբեջանական քաղաքական-դիվանագիտական սրացման նոր և աննախադեպ փուլը բացահայտել է կողմերի միջև առկա ազդեցության մեխանիզմների զգալի անհամաչափություն։ ԱդրՀ-ն ունի լավ կազմակերպված լոբբիստական կառույցներ, որոնք խորապես ինտեգրված են Ռուսաստանի կառավարմյան համակարգին։

Հղում անելով «իրազեկ աղբյուրներին»՝ South China Morning Post պարբերականը նշում է, որ Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության արտաքին գործերի նախարար Վան Ին Եվրամիության դիվանագիտության ղեկավար Կայա Կալասի հետ բրյուսելյան հանդիպման ժամանակ հայտարարել է, որ «Պեկինին ձեռնտու չէ Ռուսաստանի պարտությունը ուկրաինական հակամարտությունում»[1]:

Նման հաղորդագրությունների շարքում առավել արմատական է հնչում Ադրբեջանի նախագահի աշխատակազմի նախկին ղեկավար Էլդար Նամազովի՝ 2025 թ. հուլիսի 3-ին արած հայտարարությունը։

Մերձավոր Արևելքում աշխարհաքաղաքական վերաբաշխման գործընթացները, որոնք սկիզբ էին առել 2003 թ. մարտին ԱՄՆ-ի կողմից Իրաք ներխուժմամբ, հանգեցրին բազմաթիվ անկանխատեսելի հետևանքների:

Իր նախորդ հրապարակումներից մեկում ԱՌՎԱԿ կենտրոնը կանխատեսել էր, որ ԱդրՀ-ն ծրագրում է լայնամասշտաբ աշխատանքներ ծավալել, այսպես կոչված, «ալբանա-ուտիական եկեղեցու» («(Կովկասյան) Ալբանական եկեղեցու») ինքնավարության (ավտոկեֆալիայի) «վերականգնման» ուղղությամբ:

Ադրբեջանում խիստ մտահոգված են Կասպից ծովի շրջակա միջավայրի շուրջ ստեղծված իրավիճակով։